A Raíña Loba.

Contan que, na provincia de Ourense, viviu unha poderosa muller, tan cruel e soberbia, que era chamada polos campesiños do seu señorio "a Raíña Loba".
Para a súa manuntención e as dos seus achegados (tan despadiados como ela mesma), obligaba aos seus súbditos a entregarlle, cada día, unha vaca, un porco e unha carreta chea de outros alimentos .
As familias campesiñas turnábanse nesta entrega por medo ós servidores da Loba, que arrasaban e incendiaban as casas e as cosechas, e asasinaban a todos os habitantes das aldeas nas que algunha familia se negara a entregar o que se reclamaba.
A comarca enteira vivía neste clima de terror cando lle tocou o turno de entregar os alimentos o pobo de Figueirós. Os seus veciños reuníronse en asamblea e decidiron non pagar un tributo ós que lles arruinaban.
Pero decir "non pagaremos" non era suficiente, porque a raíña madaría contra eles os seus secuaces, e os veciños serían perseguidos e posteriormente, estarían mortos.
Decidiron que si tiñan que morrer de fame ou a mans dos sicarios da Loba, o mellor sería morrer combatendo contra ela, asi que se armaron o mellor que puideron. Fixeron lanzas e xabalinas, arcos e frechas, tomaron pedras e garrotes e na oscuridade da noite, puxéronse en marcha hacia o castelo da malvada muller.
A Loba e os seus secuaces dormían, confiados no terror que infundían na comarca.
Sixilosamente, os veciños de Figueirós, treparon murallas e abriron portas, sorprendendo aos sicaros da Loba.
Un breve, pero encarnizado combate, deu a victoria aos lugareños, que se lanzaron escaleiras arriba en busca da súa opresora.
A Loba se había refuxiado na torre máis alta, pero ninguna porta era o bastante segura para resistir aos decididos asaltantes.
Cando viu caer a súa última defensa ante o empuxe dos seus inimigos, e non querendo someterse a quenes ela consideraba os seus esclavos, a Loba correu hacia a ventá e se arroxou ao vacío, morrendo destrozada sobre as rochas.
Coa súa morete, acabou o terror na comarca, que sen embargo recordaron durante séculos, en romances e cancións, como por exemplo:
Mataste a reina Loba,
pueblo de Figueirós, 
mataste a reina Loba,
fidalgo quedaste vos.